Nie to już dla mnie było zbyt wiele!

Hmm otworzyłam dziś bloga mojego hmm ex przyjaciela  (w ramach wyjaśnienia przyjaciółmi nie jesteśmy dzięki jego byłej, jednak nadal czasem się widujemy) wracając to co tam zobaczyłam, a raczej przeczytałam to po prostu było ponad moje siły!

„sama wystawa alsolunie maxymalna. idealna.
m.in:
-gwieĄdzista noc (van gogha)
-teniec (matisse)
-lilie wodne (monet)
-dwie nagie (picasso)
pozatym chagall, cezanne, seurat,gauguin, munch, klimt, rousseau, braque,kandinsky, pollock, klee i moji ulubieńcy miro i lichtenstein no i wielu wielu innych w sumie ponad 300 dzieł... było mi dobrze”

Znam go na tyle że wiem iż nie ma pojęcia o tych malarzach, ha o bladym pojęciu nie ma nawet mowy a co dopiero...

Nie mogę zrozumieć po co ludzie udają, że są tacy wspaniali na wszystkim się znają, pokazują „swoją wszechstronność obycie” itd.

Wybaczcie ale nie odkryjemy w sobie miłości dla sztuki w przeciągu jednego roku...

A może?